Ritverslag 9^e rit van 04/07/2021

Het trieste weer deze zondagmorgen werkte allesbehalve inspirerend. Ondanks de hemel treurde, kwamen er 25 gretige coureurs aan de start voor onze jaarlijkse klassieker: ‘De Staelens’. Er werd tijdens de rit slagregens en donder en bliksem voorspeld, waarschijnlijk de reden van de lage opkomst.

Twee minuten na 7 uur maande de voorzitter zijn troepen aan de wielen in beweging te zetten. Stefan, Jeffrey, Fritz, Kurt, Steven Van De Velde en Dries namen de kop en reden gezwind richting de poort van de Vlaamse Ardennen. Het eerste oponthoud was in de Meilegemstraat, plaspauze. Luc Van Cauter genoot van het uitzicht maar verdween opeens van het toneel. Wij dachten even dat hij biologisch kunstmest wou gaan toedienen maar hij was blijkbaar uitgegleden.

Het segment van de Staelens begint met de kasseiafdaling van de Mariaborrestraat met dan de beklimming van de Steenbeekdries en de uitloper naar de Pontstraat. Hier wordt meestal al een groepje gevormd die samen rijdt tot de beklimming van de Hoogberg waar dan op de uitloper naar de Hotond het kaf van het koren wordt gescheiden. Na een snelle afdaling van de Berchemsesteenweg volgt dan nog de beklimming van de Kapellestraat en de finale op de Kruisstraat. In totaal 18,48 km.

Aan de voet van de Hoogberg opende Tom Schepens de debatten en fladderde naar boven gevolgd door een groepje van een man of 10 waaronder Stefan, Kurt, Michiel, Dries, Tom De Lust, Fritz, Didier, Jeffrey en Steven Van De Velde. Door het strakke tempo van Tom konden enkel Kurt en Michiel hun wagonnetje aanpikken, de rest moest passen. Het trio was gevormd en zouden strijden voor de overwinning.  Halverwege de Kruisstraat zette Tom orde op zaken en reed de concurrentie uit het wiel. Kurt werd tweede, Michiel derde. Stefan en Tom De Lust werden respectievelijk vierde en vijfde, Dries zesden en Fritz zevende.

Opvallend was dat Eddy Van Rysselberghe als zesde de Kruisstraat kwam opgestormd. Hij werd door een seingever de verkeerde straat ingestuurd en verloor zo de koppositie. Jammer voor Eddy! Beelden waren er niet.

Na het segment pikten  we nog wat hoogtemeters mee, waaronder de achterkant van het muziekbos, de Miclette, Bois de la Houppe en de Steenberg.

Onderweg diende nog al eens gestopt te worden door materiaalpech: spaakbreuk, derailleurproblemen, remblokken. De deadline van het middaguur kwam in het  gedrang.

Na de vele oponthoudingen werd de laatste 40 kilometer afgewerkt met voldoende grinta op het smoelwerk van de kopmannen.

Het wegdek in Melle lag er kletsnat bij en de voorzitter besliste om de spurt af te lasten. Enkele meters verder In de D’haenestraat was geen druppel gevallen, het wegdek was droog. Incroyable mais vrai.

Jeffrey maakt in de Schoorstraat nog een ferme smak tegen het asfalt. Met een paar serieuze strepen op zijn carrosserie kon hij gelukkig de rit nog uitrijden.

De lucht werd onheilspellend zwart en het was spurten naar het lokaal om droog te blijven. De hemelsluizen gingen open en de meesten hadden een excuus om niet naar huis te moeten.

Albin lijkt wel de eeuwige jeugd gevonden te hebben. Zijn geheim werd ontrafeld in ‘t Zand. Liters advocaat eten (drinken) na training zou hem naar een hoger niveau tillen.

Statistiek:
Aantal kilometer: 125 km
Hoogte: 1125 m
Beweegtijd: 4:03
Gemiddelde: 31,4 km/h