Ritverslag 3e rit van 23/05/2021
Na het rotweer van de voorbije dagen waren de goden ons deze morgen toch min of meer goed gezind. Een kat en muisspel van zon en wolken maar geen regen. En zoals Mark Cavendish ooit vertelde: “Voor mij maakt het niet uit of het regent of dat de zon schijnt. Als ik op de fiets zit, weet ik dat ik de gelukkigste man ben op aarde.”
Een licht heuvelachtige rit van 90 km zou ons brengen over twee nijdige hellingen als ankerpunt: de “Varent” en “Leberg”. Een krachtige wind uit het zuidwesten zou alweer een belangrijke tegenstander worden voor de mannen aan de voorpost: Ben, Kurt, Fritz en Stefan.
Na een handvol kilometer was het al prijs. Aan de site van de roze olifanten had Kurt te maken met een leegloper. Blijkbaar hadden onze bereidwillige medewerkers, Stefaan en Albin bij de verkenning van het parcours dit over het hoofd gezien.
Na onze valse start trok deze vrolijke bende zich terug op gang. In de buik van het peloton was het makkelijk volgen en er werd dan ook gekeuveld en getaterd over de zoektocht naar Jürgen, de verse kampioen Club Brugge (de geliefkoosde club van onze voorzitter), onze snuivende Italiaan die het Eurosong won en de prestaties van Remco in de Giro.
Even werden we opgehouden door een gesloten slagboom te Etikhove. Een neutralisatie zat er niet in want eeuwige aanvaller Eddy (die ging voor de strijdlust) was niet weggeraakt. De nervositeit voor de eerste helling was toegenomen en het peloton hield hem aan de leiband.
Het wegdek liep nu stilaan op en een groepje van een man of 9 versnelde. De rest liet begaan en genoot van het spektakel. Kurt muisde ervanonder en bleek de sterkste te zijn. Didier die ook over paar goede klimbenen beschikte werd tweede, Gratien, Frederiek en Jeffrey respectievelijk derde, vierde en vijfde.
Veel rust werd het peloton niet gegund want enkele kilometers verder wachtte de Leberg tussen Zegelsem en Brakel. Korte maar steile helling. Ben jaagde het tempo de hoogte in vanop de koppositie. Kurt kon gebruik maken van de slipstream. Hij nam voor de uitloper het stokje over en koos het hazenpad. Hij nam autoritair terug de overwinning. Didier werd tweede en Frederiek werd knap derde (mental coach Eric Van Gasse had het nodig werk verricht voor zijne poulain).
Na de beklimming van de Kasteelstraat in Brakel ging de gashendel volledig open. De wind blies nu fors in het voordeel. Het was bij enkelen bengelen aan het staartje.
Eddy vertrouwde niet op zijn spurt en ging er in Melle vandoor met Eric DG. De twee vonden elk elkaar maar hun aanval was geen lang leven beschoren.
De finale werd geopend door de kopmannen. Kurt en stefan bleven wat gangen en lieten begaan. Rik kon nog op het wiel springen en nam nog even wat kopwerk voor zijn rekening. Ben positioneerde zich als een volleerd tijdrijder en behaalde zijn ‘moment de gloire’. De achtervolgers kwamen te laat en bleven gelukkig overeind na een klein akkefietje. Didier behaalde zilver en Kurt brons.
Statistiek:
Aantal kilometer: 91 km
Hoogte: 530
Beweegtijd: 2:52
Gemiddelde: 31,7 km/h
